Қуйидаги оятларда, жаннатда ота-онаси, аҳли-аёли ва фарзандлари билан бирга жаннатга кириш учун керак бўлган амаллар ва фазилатлар ҳақида баён қилинган. Алоқадор оятлар шундай:
أَفَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٩﴾ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ ﴿٢٠﴾ وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿٢١﴾ وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٢﴾ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ ﴿٢٣﴾ سَلَامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٤﴾
“Ахир сизга Раббингиз томонидан юборилган нарса аниқ ҳақиқат эканини биладиган-имон келтирадиган киши Қуръонга кўрлик қилган кишига ўхшайдими? (Бу оятлардан) Фақат ақл эгаларигина эслатма оладилар. Улар – ваъдаларини бузмасдан Аллоҳга берган аҳдларига вафо қиладиган, Аллоҳ боғланишга буюрган нарсаларни боғлайдиган ва ҳисоб-китоби ёмон бўлиб қолишидан қўрқиб, Раббига нисбатан қўрқув ҳис қилиб ҳаракат қиладиганлардир. Раббининг ризосини кўзлаб сабр-тоқат қилганлар, намозларини тўкис адо этганлар, ва Биз ризқ қилиб берган нарсалардан махфий ва ошкора ўз ўрнида сарфлаганлар ҳамда ёмонликни яхшилик билан қайтарадиган зотлар – ана ўшалар учун охират диёри бордирки, (у диёрда) абадий туриладиган боғлар бўлиб, у боғларга уларни ўзлари, ота-боболари, жуфти ҳалоллари ва зурриётларидан иборат бўлган лойиқ кишилар бирга кирадилар. Сўнг уларнинг ҳузурларига ҳар эшикдан фаришталар киради. “Сизларга бу эсон-омонлик – кўрсатган сабр-бардошингиз туфайлидир. Бу охират диёри нақадар яхши!” дейишади.” (Раʼд 13/19-24)
