Қуръони Каримда айнан номлари ва вазифалари баён қилинган фаристалар бор. Улардан баъзиларини қуйидаги оятларда ёзиб келтирамиз.
فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ
Асл бўладиган иш ўша куни бўлади. Ўша куни осмон ёрилиб очилади. Фаришталар осмоннинг ён-атрофларига чекинадилар. Уларнинг уст тарафида саккиз фаришта Роббингни аршини/бошқарув марказини кўтариб турадилар. (Ҳаққо 69/15-17)
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
Йўқ, бундай давом этмайди! Ер юзи теп-текис қилинганда, фаришталар саф-саф бўлиб турганида, Роббингни ҳисоб-китоб қилиш вақти келган бўлади. (Фажр 89/21-22)
وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلۡأَسۡمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمۡ عَلَى ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبُِٔونِي بِأَسۡمَآءِ هَٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ لَا عِلۡمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمۡتَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Одамга ҳар борлиқнинг исмини/нимага ярашини ўргатди, сўнгра уларни фаришталарга кўрсатиб: «Иддаоларингизда тўғри бўлсангиз, менга шуларни исмларини айтиб беринглар» деди. Фаришталар: «Биз Сенга ич-ичимиздан бўйин эгамиз, бизда Сен ўргатганидан бошқа нарсани илми йўқ. Ҳар нарсани билувчи ва тўғри қарор берувчи Сенсан» дедилар. (Бақара 2/31-32)
قُلۡ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّـجِبۡرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلۡبِكَ بِإِذۡنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبۡرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ
Айтингки: Кимки Жаброилга қарши душманлик қилса, билсинки; аввалгиларни тасдиқловчи бир раҳбар бўлмиш ва Аллоҳга ишониб суянганларга ҳуш хабар берувчи бу китобни – Аллоҳнинг изни билан сизнинг қалбингга нозил қилиб -олиб келган удир. Кимки Аллоҳга, фаришталарига, элчиларига, Жаброилгава Микоилга душман бўлса, Аллоҳ ҳам ўша кофирларнинг душманидир. (Бақара 2/97-98)
قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
Айтингки: “Сизлар учун тайинланган ўлим фариштаси вафот этдиради ва кейинчалик тирилиб Роббинггизни ҳузурига чиқариласизлар. (Сажда 32/11)
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ
У, қулларининг устидан мутлақо ҳокимдир, сизларга қўриқчи фаришталар юборади. Сизларни биронтангизга ўлим келганда, элчиларимиз уни вафот эттирадилар. У элчилар асло хато қилмайдилар. (Анъом 6/61)
إِذۡ يَتَلَقَّى ٱلۡمُتَلَقِّيَانِ عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ قَعِيدٞ مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ
Ўтирган икки қабул қилувчи фаришта, ўнг ва чат тарафидан қабул қилиб туради. Оғзидан чиққан ҳар бир сўзни сақлаб қўювчи қўриқчи ёнида тайёр бўлиб кутиб туради. (Қоф 50/17-18)
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ
Жаҳаннамни қўриқчи-нозирларини фақатгина фаришталар қилдик. … (Муддассир 74/31)
