Савол: Террорчиларнинг жазоси Қуръонда борми? Уларни қилаётган бузғунчиликларига қарши қандай жазо берилиши керак?
Жавоб: Ҳа, албатта бор. Ундай инсонларни Аллоҳ таоло Қуръони Каримда фасодчи деб номлаган. Бу ҳақда Моида сураси 33- оятда Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
“Ер юзида бузғунчилик қилиб Аллоҳ ва Росулига қарши жанг қилаётганларнинг жазоси – ё уларни ўлдирилиши, ёки осилиши, ёки қўл-аёқларини қарама-қарши ҳолатда кесиб ташланиши, ёки ўша ердан сургун қилинишидир. Бу жазо улар учун бу дунёда хорликдир, охиратда эса, уларга алоҳида катта бир қийноқ-азоб бордир.”
Бу оятда 4 хил жазо белгиланган. Агар террорчилар одам ўлдирган бўлса улар ҳам ўлдирилади ёки осилади. Агар бировни молига тажовуз қилган ҳолда мол-мулкини куч билан тортиб олган бўлса ёки яширинча ўғрилаб олган бўлса қўллари кесилади. Агар на модиий ва на жисмоний зарар етказмаган бўлса, лекин инсонларни хотиржамлигини бузган, ўша ерларда тинчликка раҳна солган, халқ орасига қўрқув солган бўлсалар уларни у ерлардан сургун қилинади.
Аллоҳ ва Росули буюрмаган ишларни Аллоҳ ва Росулини номидан деб уйда ўтирган бегуноҳларга бўмба ташлаш, Ислом шу деб ҳайқириб мантиқсиз ва ақлсиз ҳолатда автобусларни ёқиб ташлаш, халқ орасида қўрқув ва нафрат уйғотадиган бузғунчи ҳаракатлар қилиш, бировга адовати бўлмаган бегуноҳларни ушлаган жойида қўл-аёғини боғлаб калласини узиб ташлаб ижтимоий тармоқларда қилган фисқу-фасодини мақтаниш, бегуноҳ аёл-қизларни сен душман тарафидансан деб уларни чўрилаштириш ёки бир матоҳ суфатида фойдаланиб сотиб юбориш, нафсу ҳаволарию ўз орзу-истаклари йўлида Аллоҳнинг оятларини бузиб ва оятларни алоқадор оятлар билан бирга ўқимасдан, бир оятни бўлиб-парчалаб ўз орзу-ҳавасига кўра таржима қилиб олиб бузғунчилик қилаётганлар – ана ўшалар Аллоҳ ва Росулига қарши уруш очганлар ҳисобланади.
Ўзларини Аллоҳ ва Росулини буйруқларини бажаряпмиз деб бонг уриб мақтанаётган ИШИД, аслида Аллоҳ ва Росулига, Ислом динига ва мусулмончиликка қарши уруш очганлар дейилади. Чунки улар бамисоли кимларнингдур палаҳмонида қўлланилаётган тошлардур-ки, у тошлар билан бир қанча бегуноҳ қушлар уриб тушурилиши кўзланган бўлиши мумкин. Аллоҳнинг динида ноҳақ одам ўлдириш, тинч ва осуда улкаларни хонаи вайрон қилиш, бир халқни бошига йиллардир ўзига қайтиб кела олмайдиган даражада кулфат олиб келиш, кимни қаерда тутиб олса ўша заҳотиёқ қўл-аёғини боғлаб бошини узиб ташлаш каби ваҳшийликлар уёғда турсин, ҳатто бировни дилига озор бериш Исломда йўқдир. Мусулмон – бошқа инсонлар уни тилидан ва қўлидан саломат қолган кишидир. Мўмин – инсонлар унга молини ва жонини ишониб топширган кишидир. Қани энди ИШИДга ким нимасини ишониб топширадию ким уларни тилидан ва қўлидан зарар кўрмади. Ер юзида ИШИДдан зарар кўрмаган инсон қолмади десак муболаға бўлмайди. Энди оятни давомига келсак, кейинги оятда Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
“Магар, уларни қўлга олишингиздан аввал ўзлари тавба қилсалар, билинки, Аллоҳ кечиримли ва марҳаматлидир.” (Моида 5/34)
Демак, террорчилар қўлга тушмасидан аввал, ўзлари айбларини тан олиб таслим бўлсалар, давлатга ва халққа етказган ҳар қандай зарарни ўрнини қопласалар, қилган ишлари ва тутган йўллари хато эканини тан олсалар, уларни айби Аллоҳ таоло тарафидан кечирилади.
Улар ўзларини Аллоҳ ва Росулини йўлида юрган мужоҳидлармиз деб даъво қилишади. Лекин улар айтаётган жиҳод Аллоҳнинг Китобида ва Росулуллоҳнинг ҳаётида асло йўқдир. Бундай бузғунчи ва аҳлоқсиз дин асло Аллоҳнинг дини бўлиши мумкин эмас. Улар жиҳод билан қитол, яъни қонли уруш деган нарсани бир-биридан ажрата олмаганлиги ва Аллоҳнинг китобидан узоқ бўлишгани сабабли, жуда катта ва оғир жиноятларга қўл уришди. Аллоҳнинг тавба эшиклари ҳар доим очиқдир. Аллоҳ – адолатсизлик, зўравонлик, ҳақсизлик ва фисқу фасодни асло севмайди, фақатгина яхшиликка, тинчликка бирлик ва баробарликка буюради.
