Савол: Истинжо, истибро ва елдан кейинги истинжо ҳукми қандай?
Жавоб: Моида сурасининг 6- ояти ҳожатхонадан ҳожатга алоқадор ишини битириб келганидан кейин, намоз ўқиш учун қандай таҳорат олиш кераклигини кўрсатиб берган. Оятдаги “Ғоит” – инсонни олди ва орқа аъзосидан чиққан нажосатдан фориғ бўлиб келган ҳолати учун ишлатилади. Ҳали ҳанус ишини тугатмаган бўлса, тувалетга бориб кийими ёки баданида бирон бир нажас илаштириб келган бўлса, бундай инсонга ҳожатдан ишини тугатиб келди дейилмайди. Чунки, у инсонни ҳали қиладиган иши – нажосатдан покланиши керак бўлади. Демак, тувалет ишини тўлиқ бажариб олиш учун албатта истинжо, агар бирон бир аъзосида қандайдир хасталик бўлса, истибро ҳам қилиб олиши керак. Ана шундан кейин юз ва қўлларини ювиб, бош ва оёқларига масх тортиб таҳорат олади.
Ел чиққанидан кейин на баданни ва на либосни нажосат қилмагани учун, елдан кейин истенжога ҳам истеброга ҳам ҳожат қолмайди. Чунки, улар ўзидан нажосатни узолаштириш учун қилинадиган ишлар ҳисобланади. Истенжо (нажосатдан покланиш) учун ҳар ким ўзи шароитидан келиб чиқиб сув, латта, қоғоз, кессак, тош ва бошқа нарсалардан фойдаланиши мумкин. Маълумки, булар орасида энг покловчи нарса сув ҳисобланади (Фурқон 25/48).
Ўзини доим пок сақлаб юриш, баданини ҳам, либосини ҳам пок сақлаб юриш ҳақидаги оятлар учун қаранг: Тавба 9/108, Ҳаж 22/26, Муддассир 74/4.
