Савол: менинг бувим (дадамнинг онаси) ҳаммамизни (дадам, онам, акам, мен синглимни) юрган йўлида қарғайверади. Ёнимизда юзимизга айтмайди. Буни шахсан ўзим кўп эшитганман. Яхши иш қилсак ҳам қарғайди. Шунга қандай ечим топсак бўлади?
Жавоб: Иложи борича бувингизни ёнига келиб, у кишидан дуо олишга одатланинг. Инсон нимага одатланса, шу билан банд бўлиб қолади. Бувингизни сизларни ҳақингизга дуо қилишга одатлантиринг. Бувижон ишларимга дуо қилинг, бувижон саломатлигимга дуо қилиг, каби фарқли йўналишларда дуо қилишга кўниктиринг. Бунинг учун, қачон ёнига келсангиз, бизга дуо қилинг деб қўлларини дуога очишга ҳаракат қилинг. Ундан ташқари, фалон киотбда ўқиб қолдим, мана бу зикрни кунда шунча айтса шундай савоб бўларкан, буни айтса гуноҳи кечирла экан деб, дуо ва зикрларга одатлантиринг. Аллоҳдан ҳақига сизлар ҳам дуо қилинглар, дуоларини ҳам олинглар. Эътиборциклик билан айтилган қасам ва қарғишлар инобатга ўтмайди (Бақара 2/225). Қастдан атайин ичилган қасам ва дилозорлик сабабли тилга келган қарғиш ўтади. Аллоҳ умрини узун қилсин, имон ва тавбаи насуҳи ила ҳузурига боришни насиб қилсин.
