Савол:
Иҳёу улумиддиндан эшитдим: Аллоҳ қиёмат куни: «Мен учун нима қилдинг, дейди. Банда фалон-фалон ишларни Сен учун қилдим, дейди. Бу аслида ёлғон…» Демакки, қиёмат куни биз фосид қалбимиз билан тириламизми? Ақлимизчи? Ҳозирги нуқсонли ақлимиз у ерда қандай бўлади?
Жавоб:
1. Ўша китобдаги Аллоҳ ҳақида гапирилган гапнинг асоси нима экан, бу ҳақида суриштирдингизми? Аллоҳ демаган нарсани деди дейиш – бу Аллоҳ ҳақида ёлғон гапириш ва Унга бўҳтон қилиш бўлади. Бу эса шайтоннинг асосий иши ҳисобланади:
«Чунки, у (Шайтон) сизларни ёмонликка ва жирканч ишлар қилишга ҳамда Аллоҳ ҳақида ўзингиз билмайдиган нарса гапиришга буюради.» (Бақара 169)
«Айт: «Яратган Эгам фақат ошкор ва яширин қабиҳликларни, гуноҳ турларини, ноҳақ тажовузкорликни, у ҳақида ҳеч қандай далил туширмаган нарсани Аллоҳга шерик қилишингизни ва Аллоҳ ҳақида билмайдиган нарсангизни гапириб юришингизни тақиқлаган».( Аъроф 33)
«Ким бундан кейин Аллоҳга ёлғон тўқиса, улар золимлардир.» (Оли Имрон 94).
Биродар, Аллоҳ ҳақида гапирилаётганда жуда эҳтиёт бўлиш керак. Пайғамбар алайҳиссалом Аллоҳ ҳақида эмас, ҳатто ўзи ҳақида ёлғон гапирган, яъни Расулуллоҳ айтмаган гапни айтди деган киши жойини жаҳаннамдан тайёрлаб қўявердим, деган (Бухорий, Муслим ва Термизий ривояти).
2. Қиёматдаги фасод ёки саломат қалбга келсак, бу ҳақида Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
“У куни мол-давлат ҳам, болалар ҳам фойда бермайди[1].Фақат, Аллоҳга саломат (ширкдан холи) қалб[2]билан келган киши (фойда кўради).“
Аллоҳ ҳаммамизни ҳузурида саломат қалб ила тўпланишни ва жаннатида мангу қолишни насиб қилсин.
[1*]Ўхшаш оятлар: Бақара 2/123, Моида 5/36, Муъминун 23/101, Луқмон 31/33, Маориж 70/11, Абаса 80/34,[2] Саломат қалб – имонли, ширк ва нифоқдан холи бўлган қалбдир.
[2*]Касал қалб – унда куфр ва нифоқ бўлган қалбдир (Бақара 2/8-10). Риё, ҳасад, гина, нафрат каби маънавий касалликлар ҳам қалб касаллиги ҳисобланади. Қалб бузилиши билан барча аъзолар бузила бошлайди. Шунинг учун, инсон қалбини, виждонини соф ушлаб қолишга уриниши керак. Иброҳим алайҳиссалом қалби тоза инсон бўлган эди (Соффат 37/84).
Изоҳ қўшиш