(Тариқат пири билан олиб борилган баҳсдан истидрож бўлими)
ИСТИДРОЖ
Истидрож – луғатда босқичма-босқич тушириш ёки чиқариш дегани. Атама жиҳатидан эса, бир инсонни орзу қилиб кутган мақсадига босқич-ма босқич яқинлаштириб, кутилмаган бир фалокатга йўлиқтириб юбориш деган маънода қўлланилади. Инсон буни ўз фойдасига бўляпти деб ўйлайди.
Аллоҳ таоло огоҳлантирмасдан аввал ҳеч бир қулини бу аҳволга солиб қўймайди. У шундай марҳамат қилади:
وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
“Аллоҳ бир қавмни йўлга солгандан сўнг, сақланишлари керак бўлган нарсани уларга очиқлаб бергунга қадар, уларни йўлдан чиқишини тасдиқламайди. Аллоҳ ҳар нарсани билади.” (Тавба 9/115)
Адашганлар – огоҳлантиришларни назарга илмаган кишилардир:
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ
Уларга эслатилган вазифаларини унутиб қўйишганида, Биз уларга ҳар нарсанинг эшикларини очиб бердик. Охир-оқибат, ўзларига берилган нарсалар билан шод бўлиб турган вақтларида уларга жазони тўсатдан берамиз. Шу билан улар бирданига умидсизлашиб қоладилар.” (Анъом 6/44)
Ўша кишилар қўлларидаги ноз-неъматларга қараб, у билан фахрланиб ўзларини тўғри йўлда деб ўйлашни ўрнига, очиқ-ойдин келган Аллоҳни оятларига эътибор беришганида эди, бу ҳолга тушмаган бўлишарди.
Сиз ҳам атрофингизга тўпланган кишиларга қараб туриб: “Агар йўлимиз нотўғри бўлганда эди, бунча инсон бизга эргашармиди?”, деяпсиз. Кўпчилик эканига ишониб қолмаслик керак. Хитойли камунист Лидер Мао сиздан ҳам кўп инсон тўплаган, лекин, бу нарса уни қутқариб қолмаган.
Моддий имкониятларингизни, сизни тинглайдиганларни кўп эканини ва оддий халқ сизни ҳурмат қилишини ҳам ўзингизни тўғри йўлда эканингизни далили қилиб оляпсиз.
Натижада анчагина йўлдан чиқиб кетяпсиз, шайхингизга эргашганларни ҳам бу дунёда ва ҳамда охиратда қутқариб қолиши ҳақида бонг уряпсиз. Ҳеч қаёққа қочиб қутула олмасдан қўлга тушадиган нуқтангиз айнан шу масаладир.
Сиздан илтимос, ўзингизга келинг. Аллоҳ Ўз элчиси Муҳаммад алайҳиссаломга буюрган мана шу амрига бир эътибор беринг:
قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا قُلْ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ اللَّـهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ
“Эй Муҳаммад! Айтгинки: “Мен сизларга бирон зарар бера оладиган ва на сизларни етиштира оладиган бир кучга эга эмасман. Айтгинки: “Мени Аллоҳни азобидан ҳеч ким қутқариб қололмайди. Ундан бошқа сиғинадиган паноҳ ҳам тополмайман. Менга алоқадор бўлган нарса, Аллоҳдан келган нарсани таблиғ қилишдан иборатдир…” (Жин 72/21-23)
Муҳаммад алайҳиссаломни меросхўри бўлиш учун, инсонларга фақатгина Қуръонни тушунтириш кераклиги анқ бўла туриб, сиз авлиё ва машойихи изом деб билган кишиларни сўзлари ва масалларини тушунтириб юрибсиз; Қуръонни уларни сўзларига мослашга уриняпсиз. Сизни аҳволингизни қуйидаги оят жуда яхши очиқлаб бермоқда:
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَـٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ…
“Ким Раҳмоннинг Қуръонини тушунарсиз деб, унга хира қараса, унинг бошига битта шайтонни ўраб қўямиз. Шу билан бу шайтон унинг ҳамроҳи бўлади. Шайтонлар уларни тўғри йўлдан тўсади, улар эса, ўзларини тўғри йўлдамиз деб ҳисоблайдилар. У киши қиёматда ҳузуримизга келганда, ҳамроҳига қараб: “Кошки сен билан менинг орамда, машриқ билан мағриб орасидек айрилиқ бўлганда эди! Сен қандай ҳам бир ёмон ҳамроҳ экансан!” дейди.” (Зухруф 43/36-38)
Сиз ҳам Қуръон оятларини кўрмаган-билмаганга олишда давом этяпсиз, лекин, ўзингизни тўғри йўлдаги кишиларни етакчисиман деб ўйлаяпсиз.
